اصلاً من زندگی می کنم که تایید شوم مدرسه که میرفتم یک مهر صد آفرین هزار و سیصد آفرین که باور کنید اصلا هم لازم نبود این همه پر ملات باشد و یک آفرین تنها و لخت روی گوشه دفتر کاهیم کفایت می کرد تا میزان مطالعه و ذوقم برای

اصلاً من زندگی می کنم که تایید شوم مدرسه که میرفتم یک مهر صد آفرین هزار و سیصد آفرین که باور کنید اصلا هم لازم نبود این همه پر ملات باشد و یک آفرین تنها و لخت روی گوشه دفتر کاهیم کفایت می کرد تا میزان مطالعه و ذوقم برای

شکرو اوضاع را وخیم دید و برعکس بالا آمدنش که اسلوموشن بود رو دور تند پله هارو دوید پایین و باز نمو تنها شد نمو به گذشته اش فکر می‌کرد و یادش آمد که مثل جویندگان طلای آلاسکا قید زادگاهش را زد تا پی آرزوهایش در کویت بگردد

دمت که رفتم میدان رژه چنان پایم را زمین میکوبیدم که ناله آسفالت بلند می‌شد و فرمانده را مجبور می کردم که بگوید درود گروهان عالی بود ولی خب بعدش دست خودم نبود که با تاییدش قند در دلم آب نشود نیشخندی بزنم و فرمانده بگوید بهروزی نیشتو ببند گروهان از نو